یار خوب و شاد را هم روز بد باید شناخت
مرد هر امداد را هم روز بد باید شناخت
در خوشی ها هر کسی با خنده یارت می شود
محرمِ غمباد را هم روز بد باید شناخت
هر که در عشقش به بد بر خورده پا پس می کشد
بی هوا فرهاد را هم روز بد باید شناخت
وقت تنگی قوم و خویشت روز ها گم می شوند
ریشه ی اجداد را هم روز بد باید شناخت
در میان مشکلاتت می شوی اسطوره ای
اوج استعداد را هم روز بد باید شناخت
سهراب عرب زاده
زِمِسْتــــ❄ـان رَفــــت...
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم
بر این تکرار در تکرار پایانی نمی بینم
به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم
ولی از خویشتن جز گردی به دامانی نمی بینم
چه بر ما رفته است ای عمر ؟ ای یاقوت بی قیمت !
که غیر از مرگ گردنبند ارزانی نمی بینم
زمین از دلبران خالی ست یا من چشم و دل سیرم ؟
که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم
خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد
که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم
فاضل نظری
درد یک پنجره را پنجره ها می فهمند
معنی کور شدن را گره ها می فهمند
سخت بالا بروی ، ساده بیایی پایین
قصه تلخ مرا سُرسُره ها می فهمند
یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن
چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند
آنچه از رفتنت آمد به سرم را فردا
مردم از خواندن این تذکره ها می فهمند
نه نفهمید کسی منزلت شمس مرا
قرن ها بعد در آن کنگره ها می فهمند
#کاظم_بهمنی
فرقی نمی کند چه برایم نوشته دوست
گیرم که ناسزاست ولی دستخط اوست..
آیینه وار خیره به تنهایی توام
آری! سکوت ساده ترین راه گفت و گوست
این درس را زعشق تو آموختم که گاه
راه وصال دست کشیدن ز جست و جوست
هرکس به قدر وسع خریدار یوسف است
سرمایه شکسته دلان چیست ؟ آرزوست..
بیچاره ما که گرچه عزیزیم نزد خلق
چیزی که پیش دوست نداریم آبروست... :)❤
"فاضل نظری"
ازمهربان بودن دلم دیگر پشیمان است
زخمی شدم دور و برم صدها نمکدان است
دیروز میگفتم "محبت" قند یزد ، اما
امروز میگویم که نه! چاقوی زنجان است
چاقوکش وجراح میدانند یک چاقو
گاهی بلای جان و گاهی منجی جان است!
با هرضعیفی مهربان بودم ولی افسوس
دیدم سلام بره هم با گرگ یکسان است!
اصلأ چرا باید نترسم از ضعیفان؟ هان؟
وقتی لب کاغد شبیه تیغ بران است!
فهمیدم اما دیرفهمیدم که "نادان" را
از هر طرف هم که بخوانی باز "نادان" است! :)
محسن کاویانی
آتش پنهان
فریدون مشیری
گرمی آتش خورشید فسرد
مهرگان زد به جهان رنگ دگر
پنجه خسته این چنگی پیر
ره دیگر زد و آهنگ دگر
زندگی مرده به بیراه زمان
کرده افسانه هستی
کوتاه
جز به افسوس نمی خندد مهر
جز به اندوه نمی تابد ماه
باز در دیده غمگین سحر
روح بیمار طبیعت پیداست
باز در سردی لبخند غروب
رازها خفته ز ناکامی هاست
شاخه ها مضطرب از جنبش باد
در هم آویخته می پرهیزند
برگها سوخته از بوسه مرگ
تک تک از شاخه فرو
میریزند
می کند باد خزانی خاموش
شعله سرکش تابستان را
دست مرگ است و ز پا ننشیند
تا به یغما نبرد بستان را
دلم از نام خزان می لرزد
زانکه من زاده تابستانم
شعر من آتش پنهان من است
روز و شب شعله کشد در جانم
می رسد سردی پاییز حیات
تاب این سیل بلاخیز نیست
غنچه ام نشکفته به کام
طاقت سیلی پاییزم نیست...
